4 Źródła emocji. Czyli gdzie powstają nasze emocje.

    W dzisiejszych czasach bycie silnym emocjonalnie jest niezbędne, ale nie posiadając wrażliwości nie zbudujesz rodziny, gdzie będzie panowała miłość, wsparcie i zrozumienie. Przykre jest to, że w żadnej szkole nie uczą jeszcze rozumienia własnych emocji i radzenia sobie z tymi najtrudniejszymi.

  Jeśli masz problem z wyrażaniem czasami własnych emocji lub jako rodzic, ciężko ci opanować lęk o dziecko lub porywy gniewu, czy nie wiesz jak wyrazić miłość i szacunek do nastolatka, zachęcam cię- przeczytaj do końca ten artykuł.

Gdzie powstają emocje? Wszystko zaczyna się od 4 źródeł emocji:

1. Emocje z ciała.

Zmęczenie, niezdrowe odżywianie, brak ćwiczeń nie pomaga w wydobyciu z siebie pozytywnych emocji. Szybciej zaczynamy się denerwować, złościć lub mamy wrażenie, że wszystko nam jedno. Nasze ciało niestety posiada możliwość blokowania negatywnych emocji, co z kolei pociąga za sobą problemy zdrowotne. 

Kiedy jesteśmy wyspani, po zdrowym śniadaniu i w dodatku po dobrym treningu- nasz organizm czuje, że się o niego dba, wówczas pozytywne emocje będą częściej towarzyszyć, takie jak radość, duma, wdzięczność.

A więc pierwszy krok do zarządzania własnymi emocjami: dbaj o swoje zdrowie. Ciało ci podziękuje, co również przełoży się na większą energię i dobry wzór dla naszych dzieci.

2. Emocje z umysłu.

  Nasz umysł korzystając z dobrej woli, często próbuje nas uchronić od negatywnych działań, które nie służą naszemu ciału, jak również nie jest chętny namawiać cię do wysiłku, działania czy ryzyka. To wszystko dlatego, że ma słabą odporność mentalną.
  Umysł jak biceps, wymaga treningu i rozwoju, aby nie dopuścić do zamierania komórek tylko odwrotnie do powstania nowych połączeń neuronowych.

Jak możemy go ćwiczyć: czytać, wprowadzać nowe nawyki, próbować i poznawać czegoś nowego, uczyć się języków obcych, żonglować ,pisać lub jeść lewą ręką, itd. Kiedy zaniedbujemy nasz rozwój i smutna codzienność przejmuje nad nami kontrolę, zwiększamy ryzyko powstania depresji, apatii, coraz częściej towarzyszą nam takie emocje jak smutek, zniechęcenie, odrzucenie.

3. Emocje z ducha.

  Jeśli ty należysz do tych osób, które podejmują decyzję częściej sercem- dzięki intuicji niż głową, to znaczy, że posiadasz wrażliwą duszę i potrafisz słuchać siebie i własnych emocji. Emocje z ducha odpowiadają za powstanie takich uczuć jak: miłość, wdzięczność, wybaczenie, szczęście, wiara, harmonia itp. Te emocje uważane są za bardzo delikatne i wrażliwe, często niestety właśnie takie emocje po zranieniu, zdradzie czy krzywdzie najciężej odbudować. Dlatego warto zadbać o to, aby nasza dusza jak najczęściej była otoczona możliwością emanowania tak wysokimi wibracjami.

Sposobem na to jest: codzienna medytacja, afirmacje, spacer na lonie natury, przytulenie bliskich, praktyka wdzięczności i przebaczenia, rozwijanie hobby czy pasji.

4. Emocje z otoczenia.

  Ostatnimi czasy to źródło ma bardzo mocny wpływ na nasze emocje i stan. Z nadmiaru informacji, która otacza nas cały dzień, jesteśmy podatni w nadmiarze na opinie innych osób. Próbujemy wbrew, czasami sobie, dopasować się w otoczenie, podążamy za modą i medialnym nurtem. Zgniatamy własną pewność i wiarę w siebie, prowadzimy wojnę z własnym głosem wewnętrznym tylko dlatego, aby nadążyć za otoczeniem i niestety wpasować się. To często przywodzi do powstania emocji chaosu, lęku, bezradności, upokorzenia, rozczarowania.

Musimy koniecznie dbać o to źródło! Warto zacząć od analizy własnego otoczenia: obrać min. 5 osób, którymi chcemy się otaczać na co dzień, wyeliminować z otoczenia wampirów energetycznych, najlepiej wyrzucić telewizor za okno lub ograniczyć spędzany przed nim czas; wyczyścić obserwowane strony w mediach społecznościowych, filtrować tylko wg. własnych zainteresowań i tych dbających o twój rozwój i pozytywne emocje. Warto ustalić jakie osoby nadają się na twojego mentora, jakie nawyki chciałbyś od nich przejąć i czerpać dla siebie tylko tę wiedzę, z którą czujesz się wspaniale.

Kiedy zaczynamy rozumieć, gdzie nasze emocje biorą źródło i co na nie wpływa, możemy lepiej zrozumieć siebie. Akceptacja własnych emocji to coś, czego na co dzień nam brakuje. Nie ma złych lub dobrych emocji, wszystkie są nam koniecznie potrzebne. Nasz stan emocjonalny przekłada się na nasze działania, podejmowane decyzje i relacje.
 

Nie bójmy się nazywać naszych emocji i komunikować o nich bliskim. W szczególności nasze dzieci błędnie odczytują emocje rodziców i przenoszą wszelkie przeżycia na swój stan, czasami obwiniając siebie za to. Nie wiedzą jak sobie poradzić z tym, że mama teraz jest smutna i nie wiedzą jak się w tym momencie zachować. Kopiują na swój sposób zachowania rodziców, chociaż nadal nie wiedząc co dzieje się z nimi samymi w danym momencie.

Zaprzyjaźnij się z własnymi emocjami, nie bój się o nich mówić, nie jest to znak słabości tylko dojrzałości i mądrości. Znak, że ty jako jedna z nielicznych dbasz o siebie i własny stan emocjonalny i tym samym stanowisz wspaniały przykład dla własnych dzieci.

 

Trening mentalny oferuje wiele skutecznych narzędzi przy pracy z własnymi emocjami. Można i warto budować wewnętrzny spokój, pewność siebie jak również wiarę w siebie. Zachęcam cię do poznania treningu mentalnego nieco bliżej, jeśli jest on  jeszcze nieznaną ci dziedziną.
 
Więcej na temat mentalnego wsparcia dla rodziców i nie tylko znajdziesz na naszej grupie mentalnego wsparcia:  https://www.facebook.com/groups/143221340903852

Strona stworzona w kreatorze stron internetowych WebWave